کمال هدفی و کمال وسیله ای
آزادی برای انسان کمال است، ولی آزادی کمال وسیله ای است نه کمال هدفی. هدف انسان این نیست که آزاد باشد، ولی انسان باید آزاد باشد تا به کمالات خودش برسد؛ چون آزادی یعنی اختیار، و انسان در میان موجودات تنها موجودی است که خود باید راه خود را انتخاب کند و حتی به تعبیر دقیق تر خودش باید خودش را انتخاب کند.
آزادی خودش کمال بشریت نیست، وسیله ی کمال بشریت است. یعنی انسان اگر آزاد نبود نمی توانست کمالات بشریت را تحصیل نماید. یک موجود مجبور نمی تواند به آنجا برسد.
در این مورد نه تنها آزادی بلکه سایر ارزش های انسان هم جداگانه کمال نهایی محسوب نمی شوند و در اصل کمال مقدمّی یا وسیله ای هستند.
کمال انسان در تعادل و توازن اوست؛یعنی انسان با داشتن این همه استعداد های گوناگون آن وقت انسان کامل است که فقط به سوی یک استعداد گرایش پیدا نکند و استعداد های دیگرش را مهمل و معطل نگذارد و همه را در یک وضع متعادل و متناسب، همراه هم رشد دهد.
No comments:
Post a Comment